ฝ่าฝืน คือ

สัทอักษรสากล: [fā feūn]การออกเสียง:

ฝ: พยัญชนะตัวที่ ๒๙ นับเป็นพวกอักษรสูง.
ฝ่า: ๑ น. พื้นของมือและเท้า, มักพูดเข้าคู่กันว่า ฝ่ามือฝ่าเท้า. ๒ ก. กล้าผ่าน (เข้าไปหรือออกมา) หรือฝืนอยู่ในที่อันตราย, ทนรับ, ทนสู้, เช่น
ฝืน: ก. ต้องจำใจทำสิ่งที่ไม่อยากจะทำ เช่น ฝืนกิน ฝืนทำ; ขัด, ไม่ทำตาม, เช่น ฝืนระเบียบ; ขืน, ขืนไว้, เหนี่ยวรั้ง, เช่น ฝืนใจ.
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ไอ้อกีร์มันมีสิทธิ์จะมาห้ามเราไม่ให้ฝ่าฝืนกฏวะ

คุณพูดแบบนี้ มันเท่ากับเป็นการฝ่าฝืนกฎหมายเลยนะ

คุณจะต้องสู้กันเพื่อแย่งเงิน โดยไม่ฝ่าฝืนกฎทาบู

คุณกำลังฝ่าฝืนขั้นตอน การรักษาความมั่นคงของชาติ

แต่ทำไมนายถึงฝ่าฝืนและทำเรื่องต่าง ๆ ด้วยตัวเอง