พรั่น คือ

สัทอักษรสากล: [phran]การออกเสียง:

พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
พร: พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
ั: ชั่วคราว
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

จำได้ว่ามันสร้างความพรั่นพรึงให้ผู้คนเพียงไหน

แสงอาทิตย์อัดแท่งขับไล่ความอดอยากที่น่าพรั่นพรึง

เป็นเพราะว่า เราได้เกิดอยู่ในชะตากรรมอันน่าพรั่นพรึงนี้

ชาวเหนือเป็นนักรบที่น่าพรั่นพรึงจริงๆ

เราเผชิญความสูญเสียที่น่าพรั่นพรึง