พรึ่บ คือ

ว. กิริยาที่ทำพร้อม ๆ กันในทันทีทันใด เช่น ทหารเดินแถวตบเท้าพรึบ ดอกไม้บานพร้อมกันพรึ่บ.

พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
พร: พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
บ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ไม่รู้คุณคิดยังไงแต่ ผมเห็นแต่ต้นไม้พรึ่บไปหมด

ฉันหมายถึงเกาะมันหายไป เราทั้งหมดก็เห็นนี่ พรึ่บ !

พวกมืออาชีพ คอนดักเตอร์ดังๆ แล้วก็นักวิจารณ์มากันให้พรึ่บ

ฉันตะโกนคำเดียว พวกเขาก็ออกมาพรึ่บแล้ว

ดูรอบๆซิ ผมไม่แน่ใจว่าคุณเห็นอะไร แต่ผมเห็นต้นไม้พรึ่บไปหมด