พล่า คือ

สัทอักษรสากล: [phlā]การออกเสียง:

พฺล่า
น. เครื่องกับข้าวชนิดหนึ่ง คล้ายยำ มักใช้เนื้อดิบ ทำให้สุกด้วยของเปรี้ยวเช่นมะนาว.

พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
พล: พน, พนละ-, พะละ- น. กำลัง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น พระทศพล อันเป็นพระนามพระพุทธเจ้า หมายความว่า ทรงมีพระญาณอันเป็นกำลัง ๑๐ ประการ มี ฐานาฐานญาณ
ล: พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
ล่า: ก. ถอย (ใช้แก่คนจำนวนมาก ๆ) เช่น ล่าทัพ, บางทีก็ใช้เข้าคู่กันเป็น ล่าถอย เช่น กองทัพต้องล่าถอย; เที่ยวติดตามหา (เพื่อจับ ฆ่า หรือเพื่อการกีฬา

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ทั้งหอนทั้งแหกปากแถมยัง วิ่งพล่านไปทั่วอีก โอเค ?

ยิ่งเป็นท่าเรือที่มีคนต่างเมืองพลุกพล่านยิ่งดี

วิ่งพล่านไปทั่วดูเป็นพวกสาวกเพลงร็อคแบบนั้นน่ะ

พล่าม มันเป็นอะไร แต่ องค์ประกอบของความประหลาดใจ

ผมไม่อยากให้พวกโง่นี่ วิ่งพล่านอยู่ในเมืองของผม