พังผืด คือ

สัทอักษรสากล: [phang pheūt]การออกเสียง:

พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
พัง: ๑ ก. ทลาย เช่น บ้านพัง ตึกพัง, ทำให้ทลาย เช่น พังบ้าน พังประตู. ๒ น. ช้างตัวเมีย เรียกว่า ช้างพัง.
ั: ชั่วคราว
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
ผ: พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

จาร์ จาร์ เจ้าเท้าพังผืด เจ้ากำลังทับวงจรข้าอยู่

ผมต้องตัดพังผืดที่อยู่ ระหว่างปอดและตรงกลางออก

พังผืดที่ว่านี้จึงเป็นผล มาจากการติดเชื้อนั่นเอง

พังผืดนั้นเกิดจากการติดเชื้อ และผลจากการติดเชื้อ

ส่วนร่างที่ยังสด พังผืดจะค่อนข้างอ่อนนุ่มกว่า