พัดพา คือ

สัทอักษรสากล: [phat phā]การออกเสียง:

v.
เคลื่อนไหวไปหรือกระพือไปโดยอาศัยแรงลม
ตัวอย่างการใช้: ฝนที่ตกอยู่ไกลๆ พัดพาเอาความเย็นและความชุ่มชื้นมากระทบตัวจนรู้สึกได้

พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
พัด: น. เครื่องโบกหรือกระพือลม. ก. ปัดไป, โบก, กระพือ, เช่น เอาพัดมาพัดไฟ พายุพัดฝุ่นตลบ; หมุนอย่างใบพัดพัดลมหรือใบพัดเครื่องบิน.
ั: ชั่วคราว
ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
พา: ก. นำไปหรือนำมา.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เราเพียงแต่รอคอยสำหรับ สายลมที่จะพัดพามันตกลงมา

~ ฉันหวังว่าลมจะช่วยพัดพาความรู้สึกนี้ไปสู่เธอ ~

ผู้ซึ่งโชคชะตาและพายุได้พัดพามาสู่ต้นไม้หมื่นปี

# บางที มันอาจจะพัดพาความเจ็บปวดไปให้หมดสิ้น #

มีลมพัดอยู่ด้านหลังพวกเราทุกคน พัดพาให้ชีวิดดำเนินไป