พึ่งจะ คือ

• พึ่ง
  เพิ่ง
  เพิ่งจะ

• พ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
• พึ่ง:     ๑ ก. อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น, พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่, ขอความช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น. ๒ ว. คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• จ:     พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
• จะ:     ๑ คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี จ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น แจ้งแจ้ง กร่อนเป็น จะแจ้ง แจ่มแจ่ม กร่อนเป็น จะแจ่ม

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ฉันโทรเรียก ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมพึ่งจะมาตอนนี้ ?

เด็กผู้ชายคนหนึ่งพึ่งจะปลุกเพื่อนบ้านของพวกเขา

ข้าพึ่งจะโยนให้หมาหิวข้างถนน เมื่อสักครู่นี้เอง

พึ่งจะหยุดพักแป็บเดียวเอง คุณนี่มันเกินไปแล้วนะ

ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นน่า พ่อแม่ชั้นพึ่งจะกลับไป

คำอื่น ๆ

1. "พึมพำ" คือ
2. "พึมพํา" คือ
3. "พึมๆ พําๆ" คือ
4. "พึ่ง" คือ
5. "พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ" คือ
6. "พึ่งตนเอง" คือ
7. "พึ่งตัวเอง" คือ
8. "พึ่งพา" คือ
9. "พึ่งพากัน" คือ
10. "พึ่ง" คือ
11. "พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ" คือ
12. "พึ่งตนเอง" คือ
13. "พึ่งตัวเอง" คือ