พื้นดิน คือ
สัทอักษรสากล: [pheūn din]การออกเสียง: พื้นดิน การใช้"พื้นดิน" อังกฤษ"พื้นดิน" จีน
- ดิน
การทําให้เปื้อน
ธรณี
แผ่นดิน
ปฐพี
ผืนแผ่นดิน
พสุธา
พื้นพสุธา
ผืนดิน
ที่ดิน
พื้นแผ่นดิน
เมทนีดล
พื้น
ผิวดิน
ผิวโลก
เมทนี
เมทินี
พื้นปฐพี
พื้นพิภพ
ไผทโกรม
ปถพี
ธาตรี
ปฐวี
ที่
ที่ทาง
พื้นที่
เนื้อที่
หน้าดิน
"แผ่นดิน
- พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
- พื้น: น. ส่วนราบด้านหน้า ด้านนอก หรือด้านบนของสิ่งที่เป็นผืนเป็นแผ่น เช่น พื้นเรือน พื้นดิน พื้นรองเท้า; ฐาน เช่น พื้นถนนทรุด; แถบ, แถว, ถิ่น, เช่น
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
- ดิน: ๑ น. ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, วัตถุธาตุของพื้นโลกที่ใช้สำหรับปลูกพืชผลหรือปั้นสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น; แผ่นดิน เช่น
- ิ: ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "พื้นความรู้" คือ
- "พื้นคอนกรีต" คือ
- "พื้นฐาน" คือ
- "พื้นฐานการศึกษา" คือ
- "พื้นฐานของเหตุผล" คือ
- "พื้นดินที่ต่ำ นิ่มและเปียกชื้น" คือ
- "พื้นดินหรือพื้นน้ํา" คือ
- "พื้นดินเหนือจุดศูนย์กลางของแผ่นดินไหว" คือ
- "พื้นดินเหนือศูนย์กลางการสั่นสะเทือนของแผ่นดินไหว" คือ
- "พื้นฐานการศึกษา" คือ
- "พื้นฐานของเหตุผล" คือ
- "พื้นดินที่ต่ำ นิ่มและเปียกชื้น" คือ
- "พื้นดินหรือพื้นน้ํา" คือ