พ่อเฒ่า คือ
สัทอักษรสากล: [phø thao]การออกเสียง: พ่อเฒ่า การใช้"พ่อเฒ่า" อังกฤษ"พ่อเฒ่า" จีน
- n.
สรรพนามที่ใช้เรียกชายชรา
คำตรงข้าม: แม่เฒ่า
ตัวอย่างการใช้: ผมโตขึ้น แต่พ่อเฒ่าเหมือนเท่าเดิม ไม่แก่ไปกว่าเมื่อผมยังเล็กๆ
clf.: คน
- พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
- พ่อ: น. ชายผู้ให้กำเนิดแก่ลูก; คำที่ลูกเรียกชายผู้ให้กำเนิดหรือเลี้ยงดูตน; คำที่ผู้ใหญ่เรียกผู้ชายที่มีอายุน้อยกว่าด้วยความสนิทสนมหรือรักใคร่เป็นต้นว่า
- อ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
- เฒ่า: ว. แก่, มีอายุมาก, เถ้า ก็ใช้.
- ฒ: พยัญชนะตัวที่ ๑๘ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น วัฒน์ วุฒิ.
