ฟันผุ คือ
สัทอักษรสากล: [fan phu]การออกเสียง: ฟันผุ การใช้"ฟันผุ" อังกฤษ"ฟันผุ" จีน
- n.
โรคฟันที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรียทำลายฟัน มีอาการปวด
ตัวอย่างการใช้: ปัญหาโรคฟันที่พบบ่อยในเด็กคือปัญหาฟันผุ เพราะเด็กๆ มักจะไม่ชอบแปรงฟัน
- ฟ: พยัญชนะตัวที่ ๓๑ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น เสิร์ฟ เนกาทิฟ ไมโครเวฟ.
- ฟัน: ๑ ก. เอาของมีคมเช่นดาบฟาดลงไป, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาสันมือฟันอิฐ. ๒ น. กระดูกเป็นซี่ ๆ อยู่ในปากสำหรับกัด
- ั: ชั่วคราว
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- ผ: พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
- ผุ: ก. กร่อนอย่างฟันผุ, ร่วนหรือยุ่ย เช่น กระดูกผุ ไม้ผุ.
- ุ: คําตัดสินสุดท้าย