ฟูมฟาย คือ

สัทอักษรสากล: [fūm fāi]การออกเสียง:

ก. ทำฟองให้มาก, เล่นฟองน้ำ.
ว. อาการที่มีน้ำตานองหน้า เช่น ร้องไห้ฟูมฟาย; มากมาย, ล้นเหลือ, สุรุ่ยสุร่าย เช่น ใช้เงินฟูมฟาย คือ จับจ่ายใช้สอยเกินสมควร.

ฟ: พยัญชนะตัวที่ ๓๑ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น เสิร์ฟ เนกาทิฟ ไมโครเวฟ.
ฟู: ก. พองตัวขึ้น, ขยายตัวนูนขึ้น, เช่น ขนมสาลี่ฟูมาก ปลาดุกฟู, อูดขึ้น เช่น แป้งหมักฟูขึ้น, พองโป่งขึ้นมา เช่น ผมฟู ปุยนุ่นฟู สุนัขขนฟู.
ฟูม: ว. อาบ, โซม, ท่วม, อูม; เฟ้อ, มาก เช่น น้ำลายฟูมปาก.
ู: การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
ฟาย: ก. เอาอุ้งมือตัก.
ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

กลับบ้านไปร้องไห้ฟูมฟายใส่ผ้าไหมกิโมโนได้ยิ่งดี

นับจากพรุ่งนี้ไป ต่อให้เธอร้องไห้ฟูมฟายมากแค่ไหน

แมคโดว์คงฟูมฟายแย่ หากเราแยกเขาออกจากโอลิเวีย

โดนเขาทิ้งแล้วอย่ามาฟูมฟายล่ะ ขึ้นคานแล้วจะรู้สึก

ฝ่ายที่ถูกทิ้ง ถ้าตัดใจไม่ลง ก็ได้แต่ร้องไห้ฟูมฟาย