ภย- คือ

• พะยะ-
  (แบบ) น. ความกลัว, ของที่น่ากลัว. (ป., ส.).

• ภ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๒ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรารภ ลาภ.
• ภย:     พะยะ- ( แบบ ) น. ความกลัว, ของที่น่ากลัว. ( ป. , ส. ).
• ย:     พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.

คำอื่น ๆ

1. "ภมรี" คือ
2. "ภมุ" คือ
3. "ภมุกะ" คือ
4. "ภมุกา" คือ
5. "ภย" คือ
6. "ภยันตราย" คือ
7. "ภยาคติ" คือ
8. "ภร" คือ
9. "ภรณี" คือ
10. "ภมุกา" คือ
11. "ภย" คือ
12. "ภยันตราย" คือ
13. "ภยาคติ" คือ