ภิท คือ

• ทําลาย
  ภินท์
  แตก

• ภ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๒ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรารภ ลาภ.
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• ท:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร

ประโยค

ไม่ๆ จริงๆ พ่อนายตาย เพราะพิษอะภิท็อคซิน

คำอื่น ๆ

1. "ภิงสระ" คือ
2. "ภิงสะ" คือ
3. "ภิญโญ" คือ
4. "ภิญโญภาพ" คือ
5. "ภิตติ" คือ
6. "ภิทะ" คือ
7. "ภิน" คือ
8. "ภิน-" คือ
9. "ภินชาติ" คือ
10. "ภิญโญภาพ" คือ
11. "ภิตติ" คือ
12. "ภิทะ" คือ
13. "ภิน" คือ