มั่กขั้ก คือ

• ว. ล่ำ (มักใช้แก่คำอ้วน).

• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• ั:     ชั่วคราว
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ

คำอื่น ๆ

1. "มัสรู่" คือ
2. "มัสลิน" คือ
3. "มัสสุ" คือ
4. "มัสโคไวต์" คือ
5. "มัีด" คือ
6. "มั่ง" คือ
7. "มั่งคง" คือ
8. "มั่งคั่ง" คือ
9. "มั่งคั่งขึ้นมาทันที" คือ
10. "มัสโคไวต์" คือ
11. "มัีด" คือ
12. "มั่ง" คือ
13. "มั่งคง" คือ