มาระ คือ

ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
มา: ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
มาร: มาน, มาระ-, มานระ- น. เทวดาจำพวกหนึ่ง มีใจบาปหยาบช้าคอยกีดกันไม่ให้ทำบุญ; ยักษ์; ผู้ฆ่า, ผู้ทำลาย, ในพระพุทธศาสนาหมายถึงผู้กีดกันบุญกุศล มี ๕
ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
ระ: ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

การวินิจฉัยเกิดเปลี่ยนขึ้นมาระหว่างทำการผ่าตัด

ึนายน้อยจะเป็นนักเรียนที่ย้ายมาระหว่างภาคเรียน

ที่ผ่านมาได้รู้จักกับผู้หญิงที่เขามาระหว่างเรา

จะแก้ไขให้กับเรื่องอึดอัดใจ ที่ผ่านมาระหว่างเรา

นายเลยโทรมาระบายอารมณ์เสียใส่ชั้น ชั้นพูดถูกไหม