มิน่าเล่า คือ

• คำแสดงว่า รู้สาเหตุ.

• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• มิ:     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• มิน่า:     คำแสดงว่า รู้สาเหตุ.
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• น่า:     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• เล่า:     ก. พูดหรือบอกเรื่องราวให้ผู้อื่นฟัง เช่น เล่าเรื่อง. ว. คำใช้ประกอบข้อความข้างหน้าเพื่อยืนยันให้มีน้ำหนักขึ้น เช่น มิน่าเล่า กินไหมเล่า
• ล:     พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
• ล่า:     ก. ถอย (ใช้แก่คนจำนวนมาก ๆ) เช่น ล่าทัพ, บางทีก็ใช้เข้าคู่กันเป็น ล่าถอย เช่น กองทัพต้องล่าถอย; เที่ยวติดตามหา (เพื่อจับ ฆ่า หรือเพื่อการกีฬา

ประโยค

มิน่าเล่า ท่านหัวหน้าหุบเขาจึงตั้งถิ่นฐานที่นี่

มิน่าเล่า เค้าถึงได้มีเพื่อนเรียนที่ มหาวิทยาลัยเกาหลี

มิน่าเล่า คุณใช้เวลาอาบน้ำจำนวนมาก

มิน่าเล่าถึงสามารถเล่นได้

มิน่าเล่าสามีถึงได้เบื่อ

คำอื่น ๆ

1. "มินุต" คือ
2. "มินเนวิต" คือ
3. "มินเนอราลโลคอร์ติคอยด์" คือ
4. "มิน่า" คือ
5. "มิน่าล่ะ" คือ
6. "มิบังควร" คือ
7. "มิยา" คือ
8. "มิรันตี" คือ
9. "มิราจ" คือ
10. "มิน่า" คือ
11. "มิน่าล่ะ" คือ
12. "มิบังควร" คือ
13. "มิยา" คือ