มุข คือ

สัทอักษรสากล: [muk]การออกเสียง:

มุก, มุกขะ-
น. หน้า, ปาก; ทาง; หัวหน้า; ส่วนของตึกหรือเรือนที่ยื่นออกมาจากส่วนใหญ่ มักอยู่ด้านหน้า. (ป., ส.).

ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
มุ: ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
ุ: คําตัดสินสุดท้าย
ข: พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ผมก็ชอบมาก โดยเฉพาะตรงระเบียงหน้ามุข มันสวยมาก ๆ

จะเข้ารับตำแหน่งประมุขพรรคเม้งก่ารุ่นสามสิบสี่

ข้าต้องนำรับสั่งมาส่ง ให้ถึงมือท่านประมุขโดยตรง

บอกว่ามันเป็นแค่มุขตลก ช่างเป็นคำโกหกที่โหดร้าย

ไม่ได้ยินประมุขเตียถามชื่อแซ่ของพวกเจ้ากันรึไง ?