ยกพื้น คือ
สัทอักษรสากล: [yok pheūn]การออกเสียง: ยกพื้น การใช้"ยกพื้น" อังกฤษ"ยกพื้น" จีน
- น. พื้นที่สูงกว่าบริเวณโดยรอบ.
ก. ทำพื้นให้สูงขึ้น.
- ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
- ยก: ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
- ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
- พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
- พื้น: น. ส่วนราบด้านหน้า ด้านนอก หรือด้านบนของสิ่งที่เป็นผืนเป็นแผ่น เช่น พื้นเรือน พื้นดิน พื้นรองเท้า; ฐาน เช่น พื้นถนนทรุด; แถบ, แถว, ถิ่น, เช่น
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "ยกน้ําหนัก" คือ
- "ยกบัตร" คือ
- "ยกพล" คือ
- "ยกพลขึ้นบก" คือ
- "ยกพวก" คือ
- "ยกพื้นที่ให้สัตว์ยืนเพื่อทําการแสดง" คือ
- "ยกพื้นสำหรับการแสดงสุนทรพจน์" คือ
- "ยกพื้นสําหรับกล่าวคําปราศรัย" คือ
- "ยกพื้นหรือพลับพลาเทศนา" คือ
- "ยกพลขึ้นบก" คือ
- "ยกพวก" คือ
- "ยกพื้นที่ให้สัตว์ยืนเพื่อทําการแสดง" คือ
- "ยกพื้นสำหรับการแสดงสุนทรพจน์" คือ