ยัวะ คือ

(ปาก) ก. เดือดดาล เช่น ชักยัวะแล้วนะ.
ว. ที่ทำให้ผู้พบเห็นเกิดความรุ่มร้อนใจ เช่น แต่งตัวยัวะ รูปร่างยัวะ.

ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
ั: ชั่วคราว
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
วะ: ๑ ว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า;

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ฉันเคยบอกนายแล้วใช่มั้ยว่าอย่าใช้คำว่า " ยัวะ " น่ะ ?

มาดูเขาทะเลาะกันไหม ฮาร์วิคยัวะใส่มอนโตยาใหญ่เลย

ไม่เห็น เขายังยัวะเรื่องเครื่องเร่งอนุภาคเหรอ

ฉันเคยเห็นนายเป็นตำรวจ ขี้ยัวะมานิดหน่อยละ

อย่าทำให้คนเสิร์ฟอาหารของคุณ ยัวะได้ยังไง