ยั่วยุ คือ

สัทอักษรสากล: [yūa yu]การออกเสียง:

ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
ยั่ว: ( โบ ) น. ยาน, เครื่องพาตัวไป, เช่น วอ เสลี่ยง รถ, บางทีใช้ควบกับคำ ยาน เป็น ยั่วยาน, ต่อมาใช้เลือนเป็น ยวดยาน. ก.
ั: ชั่วคราว
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
ยุ: ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
ุ: คําตัดสินสุดท้าย

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ไม่มีทางถูกยั่วยุด้วย ความต้องการทางเพศอีกต่อไป

ถึงนายจะยั่วยุยังไง ฉันก็จะซื่อสัตย์ต่อนาย บอกกุ

ถึงแม้คนพวกนั้นจะยั่วยุ หรือกลั่นแกล้งนายก็ตาม

ฐานยั่วยุปลุกปั้นก่อให้เกิดความฉิบหายทั้งหมดนี้

เเต่ผมคิดว่ามันเป็นการยั่วยุ คณะเทศมนตรีได้พอ