ยาทา คือ
สัทอักษรสากล: [yā thā]การออกเสียง: ยาทา การใช้"ยาทา" อังกฤษ
- n.
ยาที่เข้าสู่ร่างกายโดยการทาบริเวณภายนอก
, ชื่อพ้อง: ยาใช้ภายนอก คำตรงข้าม: ยากิน
ตัวอย่างการใช้: สารก่อภูมิแพ้ที่เป็นสิ่งที่สัมผัสกับร่างกาย ได้แก่ เครื่องประดับ เครื่องสำอาง เครื่องนุ่งห่ม ยาทา เป็นต้น
- ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
- ยา: น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
- ท: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
- ทา: ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
