ยืนหยุ่น คือ
- ยืด ออกได้
- ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
- ยืน: ก. ตั้งอยู่ เช่น เสายืนเรียงเป็นแถว, เอาเท้าเหยียบพื้นแล้วตั้งตัวให้ตรงขึ้นไป. ว. นาน, ยาว เช่น อายุยืน, ยืด เช่น คบกันยืนนาน; คงอยู่,
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
- หย: หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
- หยุ: หฺยุ ( โบ ) ว. น่วม, อาการที่อ่อนจนกดบู้ลงได้.
- หยุ่น: ว. ยุบลงไปแล้วคืนตัวได้.
- ยุ: ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
- ุ: คําตัดสินสุดท้าย
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "ยืนหยัดร่วมกัน" คือ
- "ยืนหยัดร่วมกับ" คือ
- "ยืนหยัดเพื่อปกป้อง" คือ
- "ยืนหยัดในความคิดที่ผิด" คือ
- "ยืนหยัดในหน้าที่" คือ
- "ยืนหรือนั่งถ่างขา" คือ
- "ยืนหรือนั่งเอาเข่าชิดกันและก้มตัวด้วยความกลัว" คือ
- "ยืนห่าง" คือ
- "ยืนห่างจาก" คือ
- "ยืนหยัดในความคิดที่ผิด" คือ
- "ยืนหยัดในหน้าที่" คือ
- "ยืนหรือนั่งถ่างขา" คือ
- "ยืนหรือนั่งเอาเข่าชิดกันและก้มตัวด้วยความกลัว" คือ