ยุพาพาล คือ
สัทอักษรสากล: [yu phā phān]การออกเสียง: "ยุพาพาล" อังกฤษ
- (กลอน) น. หญิงสาวสวย.
- ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
- ยุ: ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
- ยุพ: ยุบพะ- ว. หนุ่ม, สาว. ( ป. , ส. ยุว).
- ยุพา: ( กลอน ) น. หญิงสาวสวย.
- ุ: คําตัดสินสุดท้าย
- พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
- พา: ก. นำไปหรือนำมา.
- พาล: ๑ น. ขน. ( ป. , ส. ). ๒ ( กลอน ) ว. อ่อน, เด็ก, รุ่น. ( ส. , ป. ); ชั่วร้าย, เกเร, เกะกะ, เช่น คนพาล. ก. หาเรื่องทำให้วุ่นวาย,
- ล: พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
