รัว คือ

• ๑
  น. ชื่อเพลงหน้าพาทย์เพลงหนึ่ง ใช้ในโอกาสเช่นร่ายเวทมนตร์คาถา แปลงกาย หรือเนรมิตตัว.
  ๒
  ก. ตีหรือยิงเป็นต้นเร็ว ๆ ทำให้เกิดเสียงดังถี่ ๆ เช่น รัวระฆัง รัวกลอง รัวปืนกล; อาการที่พูดเร็วจนลิ้นพันกัน ฟังไม่ได้ชัด เรียกว่า พูด+모두 보이기...ลิ้นรัว.
  ว. ไหวถี่ ๆ เช่น ตัวสั่นรัว ๆ; ไม่ชัด, ไม่แจ่มแจ้ง, เช่น ข้อความรัว ภาพรัว ๆ เห็นรัว ๆ.

• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• ั:     ชั่วคราว
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ผมจะทำให้ครอบครัวของเขายินยอมให้ได้อย่างแน่นอน

ในตอนแรกเพราะฉันอยากรู้เกี่ยวกับครอบครัวของฉัน

แต่ฉันไม่รู้สึกถึงความผิดปกติของครอบครัวเขาเลย

ครอบครัวของซูกิยาม่าซังก็พูดเรื่องนี้เหมือนกัน

เค้าบอกว่าคุณหมอให้ผลการตรวจกับคนในครอบครัวได้

คำอื่น ๆ

1. "รัมภา" คือ
2. "รัมมี" คือ
3. "รัมมี่" คือ
4. "รัมย์" คือ
5. "รัย" คือ
6. "รัว ๆ" คือ
7. "รัวกระสุน" คือ
8. "รัวกลอง" คือ
9. "รัวคําถาม" คือ
10. "รัมย์" คือ
11. "รัย" คือ
12. "รัว ๆ" คือ
13. "รัวกระสุน" คือ