รุก คือ

• ๑
  ก. ล่วงล้ำเข้าไปในเขตของผู้อื่น เช่น รุกที่ดิน ทำไร่รุกเข้าไปในเขตหวงห้าม, โดยปริยายหมายถึงคุกคามให้ถอยร่นหรือต้อนให้จนมุม เช่น เขาถูกนายรุกเสียจนตั้งตัวไม่ติด; เดินตัวหมากรุกเข้าไปกระทบตาขุนของอีกฝ่ายหนึ่ง.
  ๒
  ก. ทำเส้นใ+모두 보이기...ห้เล็ก (ใช้แก่แกะตรา) เช่น รุกลายเส้นในตราให้ชัด.

• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• รุ:     ก. ระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกไป เช่น บริษัทรุคนงานเก่าออก พี่รุเสื้อผ้าให้น้อง.
• ุ:     คําตัดสินสุดท้าย
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ผู้บุกรุกได้เข้ามาโดนเกวียนที่นำไม้เข้ามาในนี้

คงต้องเป็นเพราะ รุกะ ไม่ได้อยู่กับพวกเราแน่ๆ เลย

♪ กระดาษที่ใช้ทำภาชนะบิต ของบัลเล่ต์และหมากรุก ♪

แต่ที่เราเป็นห่วงคือพวกผู้บุกรุกที่แอบตามเรามา

วิธีที่เร็วที่สุดที่จะรุกไล่ริชาร์ดให้จนมุมได้

คำอื่น ๆ

1. "รื้อลง" คือ
2. "รื้อออก" คือ
3. "รื้อแต่หลังคาเขา หลังคาเราไม่รื้อ" คือ
4. "รื้อไข้" คือ
5. "รุ" คือ
6. "รุกข" คือ
7. "รุกข-" คือ
8. "รุกขกะ" คือ
9. "รุกขชาติ" คือ
10. "รื้อไข้" คือ
11. "รุ" คือ
12. "รุกข" คือ
13. "รุกข-" คือ