รุงรัง คือ

สัทอักษรสากล: [rung rang]การออกเสียง:

ว. อาการที่สิ่งเป็นเส้นยาว ๆ พัวพันกันยุ่งยุ่มย่าม เช่น ขนยาวรุงรัง ผมเผ้ารุงรัง หนวดเครารุงรัง, อาการที่สิ่งต่าง ๆ รวมกันอยู่อย่างระเกะระกะหรือแยกกระจัดกระจายกันอยู่ยุ่งเหยิง เช่น ห้องรกรุงรัง ห้อยผ้าไว้รุงรัง; พะรุงพะรัง เช่น +모두 보이기...

ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
รุ: ก. ระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกไป เช่น บริษัทรุคนงานเก่าออก พี่รุเสื้อผ้าให้น้อง.
ุ: คําตัดสินสุดท้าย
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
รัง: ๑ น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Shorea siamensis Miq. ในวงศ์ Dipterocarpaceae เนื้อไม้แข็ง ใช้ในการก่อสร้าง. ๒ น. สิ่งซึ่งสัตว์พวกนก หนู
ั: ชั่วคราว

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

บ้านมันรกรุงรัง ฉันก็เลยเก็บกวาดให้มันดูดีหน่อย

คนขี้โม้อะไรแต่งตัวอย่างกับขอทาน ดูรุงรังแบบนี้

ทำไมคนเป็นมหาดเล็ก กลับมีหนวดเครารุงรังล่ะครับ ?

แต่ปล่อยผมลงมาอย่างนั้น ไม่คิดว่ามันรุงรังรึไง ?

แม่จะพบใครที่นี่ได้ยังไงถ้าบ้านรกรุงรังอย่างนี้