ร่าย คือ

สัทอักษรสากล: [rāi]การออกเสียง:

๑
น. ชื่อคำประพันธ์ประเภทร้อยกรองแบบหนึ่ง เช่น ร่ายยาว ร่ายสุภาพ ร่ายดั้น ร่ายโบราณ; ทำนองร้องอย่างหนึ่งของละครรำ เรียกว่า ร้องร่าย.
๒
ก. บริกรรมเวทมนตร์คาถาเพื่อทำให้ศักดิ์สิทธิ์ เช่น ร่ายเวท ร่ายมนตร์ ร่ายคาถา.

ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
ร่า: ว. อาการที่แสดงให้เห็นว่าเบิกบานเต็มที่ เช่น หัวเราะร่า ยิ้มร่า; เปิดเต็มที่ (ใช้แก่อาการที่เห็นจะแจ้งหรือเปิดเผยเต็มที่) เช่น ประตูเปิดร่า
ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

แต่เธอกลับเอาเงินไปใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายตามใจเธอ

งั้น ตอนที่กำลังทำนี่อยู่ เราไปเอาสาหร่ายกันได้ !

เหมือนพวกเขาจะพูดว่าแถวๆนี้มีสาหร่ายสีน้ำตาลนะ

เจ้าจะต้องรู้ก่อนว่าร่ายกายของคนทานเป็นอย่างไร

ฉันกับซาร่ายังไม่ได้คุยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเลย