ร่ำไร คือ

สัทอักษรสากล: [ram rai]การออกเสียง:

ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
ร่ำ: ๑ ก. พูดซ้ำ ๆ, พร่ำ, เช่น ร่ำว่า ร่ำสั่ง ร่ำสอน; ตีแรง ๆ เช่น ร่ำด้วยไม้. ๒ ก. อบ, ปรุง, เช่น ร่ำแป้ง ร่ำผ้า.
ไร: ๑ น. ชื่อสัตว์พวกแมงหลายชนิด ขนาดเล็กเท่าหัวเข็มหมุดหรือเล็กกว่า ลักษณะคล้ายพวกเห็บแต่ต่างกันที่ไม่มีหนามเล็ก ๆ คลุมรอบปาก

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ผมบอกว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลามาพูดร่ำไร

แว่นเอ๊ย ได้ยินไหม นี่ไม่ใช่เวลาพูดร่ำไร แว่นพูดได้ เฮ้ ได้ยินฉันไหม

ป่านนี้แล้ว ทำไมยังร่ำไรอยู่อีก

อย่ามัวแต่พูดร่ำไรเลย

ไม่ชอบร่ำไรอยู่แล้ว