ลักพา คือ

สัทอักษรสากล: [lak phā]การออกเสียง:

ล: พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
ลัก: ก. เอาสิ่งของที่เขาไม่ให้ไปด้วยอาการซ่อนเร้น, ขโมย, เช่น ลักทรัพย์, แอบทำ, ลอบทำ, เช่น ลักกินขนมในห้องเรียน ลักสูบบุหรี่ในห้องน้ำ. ว.
ั: ชั่วคราว
ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
พา: ก. นำไปหรือนำมา.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เราเก็บรายงานการลักพาตัวทั้งหมดอยู่ในฐานข้อมูล

เมื่อคืนนี้ ที่เบเวอร์ลีย์ ฮิวส์ เกิดการลักพาตัว

โรบินฮู้ด เป็นโจรลักพาตัว และเรา เป็นตำรวจจับโจร

นางลักพาตัวข้าในนิวยอร์คและลากตัวข้ามาหาเมนเดล

เพื่อให้ดูเหมือนว่าไคล์ถูกลักพาตัวไปจากที่นั่น