ลัด คือ

สัทอักษรสากล: [lat]การออกเสียง:

๑
ก. ตัดตรงไปเพื่อย่นทางย่นเวลา เช่น เดินลัดตัดทุ่ง, โดยปริยายหมายถึงการกระทำซึ่งลุล่วงได้โดยตรงและเร็วกว่าการกระทำตามปรกติ เช่น เรียนลัด.
๒
ก. ผลิออก, แตกออก, (ใช้แก่ต้นไม้ที่เริ่มตั้งตัวผลิใบอ่อน) เช่น ต้นไม้ลัดใบ.

ล: พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
ั: ชั่วคราว
ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ลุงยังเพิ่มมะเขือเทศลงไปในสลัดอีกนิดนึงให้ด้วย

เป็นการฆาตกรรมที่เกิดขึ้นจากคนสองคนผลัดกันไปมา

เพื่อสลัดพวกเกาหลีเหนือที่กำลังตามผมอยู่ให้พ้น

ขณะที่เราหมดหวังกับการพยายามไม่ให้ถูกสลัดออกไป

ใครจะบอกได้ว่าเธอไม่ได้ใช้ที่นี่ลัดออกไปที่ป่า