ลุ้ย คือ

ล: พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
ลุ: ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
ุ: คําตัดสินสุดท้าย
้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

จริงๆ แล้ว ฉันชอบแกบบี้ที่จนๆ และก็พุงพลุ้ยมากกว่า

ทำไมในประเทศนี้มีแต่คนอ้วนพุงพลุ้ยเต็มไปหมด ?

แต่ไม่ต้องมี พวกผู้หญิงพุงพลุ้ย เดินร้องไห้อยู่รอบๆ

ฉันให้หาแบบนักกีฬาสะอาดสะอ้าน ดันส่งพุงพลุ้ยสกปรกไป

ทำให้ฉันนึกถึงสามีฉัน อัลเบิร์ท เขาชอบกินซะจนพุงพลุ้ย