วหา คือ

ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
หา: ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

คนที่ต้องถูกโบยเป็นคนที่กล่าวหานายของตนเองหรือ

ถ้ามันจำเป็นจริงๆ ละก็ ฉันจะขายตัวหาเงิน ดังนั้น

แต่เจ้าก็ถูดกล่าวหาโดยพวกคนที่ไม่รู้เรื่องจริง

ที่พ่อรับข้อกล่าวหาไปทั้งหมดมันไม่แย่อีกเหรอคะ

หนูเชื่อว่านี่เป็นหลักฐานที่ทำให้พ้นข้อกล่าวหา