วากยะ คือ
สัทอักษรสากล: [wāk ka ya]การออกเสียง: วากยะ การใช้"วากยะ" อังกฤษ
วากกะยะ
น. คำพูด, คำกล่าว, ถ้อยคำ, ประโยค. (ป., ส.).
- ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
- วา: ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
- วาก: วากะ- น. เปลือกไม้, ป่าน, ปอ. ( ป. ; ส. วลฺก). ๑ ว. เปล่า, หาย, ว้าเหว่, เช่น ใจวาก.
- วากย: วากกะยะ น. คำพูด, คำกล่าว, ถ้อยคำ, ประโยค. ( ป. , ส. ).
- ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
- ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
- ยะ: ๑ คำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย. ๒ ว.
