วิลเลเบรนด์ คือ

• อี เอ ฟอน วิลเลเบรนด์
  อี เอ วิลเลเบรนด์
  ฟอน วิลเลเบรนด์
  อิริก ฟอน วิลเลเบรนด์
  อิริก อะดอลฟ์ ฟอน วิลเลเบรนด์

• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
• วิ:     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• ล:     พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
• บ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
• บร:     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• รน:     ก. นิ่งอยู่ไม่ได้, เร่าร้อน, เช่น รนหาที่ตาย รนหาเรื่อง.
• รนด:     ระนด น. คราด. ( เทียบ ข. รฺนาส่).
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• ด:     พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
• ์:     ผู้สมรู้ร่วมคิด คําศัพท์เฉพาะทาง ซึ่งสมรู้ร่วมคิด เครื่องประดับตามสมัยนิยม ซึ่งเป็นส่วนเพิ่มเติม

คำอื่น ๆ

1. "วิลเลี่ยม ไวเลอร์" คือ
2. "วิลเลี่ยม ไฮด์ วอลลาสตัน" คือ
3. "วิลเลี่ยมส์" คือ
4. "วิลเลี่ยมส์ซินโดรม" คือ
5. "วิลเลี่ยมแห่งไวก์แฮม" คือ
6. "วิลเฮล์ม กริมม์" คือ
7. "วิลเฮล์ม คอนราด เรินต์เกน" คือ
8. "วิลเฮล์ม คาร์ล กริมม์" คือ
9. "วิลเฮล์ม ริชาร์ด วากเนอร์" คือ
10. "วิลเลี่ยมส์ซินโดรม" คือ
11. "วิลเลี่ยมแห่งไวก์แฮม" คือ
12. "วิลเฮล์ม กริมม์" คือ
13. "วิลเฮล์ม คอนราด เรินต์เกน" คือ