ว้าย คือ

สัทอักษรสากล: [wāi]การออกเสียง:

ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
ว้า: ๑ อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกไม่พอใจหรือผิดจากที่คาดไว้เป็นต้น. ว. คำออกเสียงลงท้ายประโยคแสดงความสงสัยหรือปลอบใจเป็นต้น เช่น หายไปไหนว้า
้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ว้าย กระเป๋าเดินทางฉันยังอยู่ที่บ้านของดองวุคนี่

ว้าย โหดจริง สึบาสะจังอย่าเข้าไปใกล้คนแบบนี้นะ

ว้าย ลูกวัวไมโครห่วงฉัน บางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้น

ว้าย ไม่มีแน่นอนไม่ได้ เป็นเรื่องที่ดีสำหรับการผลิต

ฉันจะไปคว้ายังหูทั้งสองข้างของเขาและจูบเขา