ศัลย- คือ
สัทอักษรสากล: [san la ya]การออกเสียง: "ศัลย-" อังกฤษ
สันละยะ-, สันยะ-
น. ลูกศรหรือของมีปลายแหลมอื่น ๆ. (ส.).
- ศ: พยัญชนะตัวที่ ๓๘ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและเป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาสันสกฤตและภาษาอื่น เช่น ศาลา อากาศ ไอศกรีม วงศ์.
- ศัล: สัน, สันละกะ น. เปลือกไม้. ( ส. ศลฺล, ศลฺก).
- ศัลย: สันละยะ-, สันยะ- น. ลูกศรหรือของมีปลายแหลมอื่น ๆ. ( ส. ).
- ั: ชั่วคราว
- ล: พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
- ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
