หญิงม่าย คือ
- แม่ม่าย
แม่ร้าง
แม่หม้าย
หญิงหม้าย
หญิงที่สามีตาย
- ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
- หญิง: น. คนที่มีมดลูก, ผู้หญิง ก็ว่า.
- ญ: พยัญชนะตัวที่ ๑๓ นับเป็นพวกอักษรต่ำ และเป็นตัวที่สุดของวรรคที่ ๒ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ปัญญา สัญชาติ ผจญ
- ิ: ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
- ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
- งม: ก. ดำน้ำลงไปคลำหาของ, คลำหาของในน้ำ; โดยปริยายหมายความว่า งุ่มง่าม, ชักช้า, เช่น มัวไปงมอยู่ที่ไหน.
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- ม่าย: ก. มองผ่านเลยไป. ว. ไร้คู่ครองเพราะผัวหรือเมียตายจากไปและยังไม่ได้แต่งงานใหม่ และหมายรวมถึงเพราะหย่าขาดจากกันด้วย, ถ้าเป็นชายเรียกว่า พ่อม่าย,
- ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "หญิงพรหมจารี" คือ
- "หญิงพูดมาก" คือ
- "หญิงมีชาติตระกูลสูง" คือ
- "หญิงมีสามีแล้ว หญิงผู้ดูแลเรื่องภายในหน่วยงาน" คือ
- "หญิงมีเสน่ห์" คือ
- "หญิงยั่วสวาท" คือ
- "หญิงรักร่วมเพศ" คือ
- "หญิงรับจ้างซักเสื้อผ้า" คือ
- "หญิงรับใช้" คือ
- "หญิงมีสามีแล้ว หญิงผู้ดูแลเรื่องภายในหน่วยงาน" คือ
- "หญิงมีเสน่ห์" คือ
- "หญิงยั่วสวาท" คือ
- "หญิงรักร่วมเพศ" คือ