หะ คือ

สัทอักษรสากล: [ha]การออกเสียง:

ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
เหะหะ: ว. มีเสียงอึกทึกอย่างคนเมาเหล้า.
พยุหะ: พะยุหะ-น. กระบวน, หมู่, กองทัพ, พยู่ห์ ก็ว่า; ชื่อวิธีนับในปักษคณนา. (ป. พฺยูห, วฺยูห; ส. วฺยูห).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

โลหะของคนงานสามารถทำให้เราจินตนาการสิ่งนั้นได้

ฉันไม่มีกุญแจ ฉันทำมันหาย คุณทำมันหายได้ยังไงหะ ?

นี่ ทำไมพูดอย่างนั้น ไม่เห็นหน้าลูกชายฉันเหรอหะ ?

ผู้โดยสารมักจะถูกหยุดตรวจ โดยเครื่องตรวจจับโลหะ

สุนัขในภูมิภาคนี้เป็นโรคหัวใจ ซึ่งมียุงเป็นพาหะ