หัวหมื่น คือ
สัทอักษรสากล: [hūa meūn]การออกเสียง: "หัวหมื่น" อังกฤษ
- น. ตำแหน่งราชการมหาดเล็กถัดจางวางลงมา.
- ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
- หัว: ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
- ั: ชั่วคราว
- ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
- หมื่น: ๑ ว. จำนวนนับเท่ากับ ๑๐ พัน. ๒ ( โบ ) น. ชื่อบรรดาศักดิ์ในราชการ เหนือพันขึ้นไป. ๓ ( ปาก ) ว. ทะลึ่ง, ทะเล้น.
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- มื่น: ๑ ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. ลื่น. ๒ ก. ชื่นบาน เช่น ชื่นมื่น.
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
