หูด คือ

สัทอักษรสากล: [hūt]การออกเสียง:

ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
หู: น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทำหน้าที่สำหรับฟังเสียง; ส่วนแห่งสิ่งของที่ทำไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก เช่น หูกระทะ หูมุ้ง หูกางเกง หูถุง;
ู: การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

นี่ ทำไมเธอถึงมีสติ๊กเกอร์บาร์โค้ดหลังหูด้วยล่ะ

พวกเขาให้ฉันจับคู่กับ คู่หูดาวเด่นคนใหม่จากดี.ซี.

หูดที่อวัยวะเพศ หรือหนองในเทียม หรืออะไรสักอย่าง

คุณต้องการผู้เชี่ยวชาญเพื่อที่จะเอาหูดพวกนั้นออก

การจามที่หน้าผากทำให้เกิดรอยช้ำที่ติ่งหูด้านหน้า