ห่าง คือ

สัทอักษรสากล: [hāng]การออกเสียง:

ว. ไกล เช่น ห่างหูห่างตา บ้านอยู่ห่างถนนมาก, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น ห่างไกล; ไม่ชิด เช่น ญาติห่าง ๆ, ไม่ถี่ เช่น มีลูกห่าง.

ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
ห่า: ๑ น. ชื่อผีจำพวกหนึ่ง ถือกันว่าทำให้เกิดโรคระบาดอย่างร้ายแรง เป็นเหตุให้คนตายจำนวนมาก เช่น โรคลงราก (อหิวาตกโรค) กาฬโรค จึงเรียกโรคนี้ว่า
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ไปทางนี้แล้วรักษาระยะห่างกับความเร็วด้วยนะครับ

เธอบอกว่าฉันควรจะเว้นระยะห่างไว้สักหน่อยใช่ไหม

ธงเรือราชวงศ์สเปนแล่นห่างพวกเราไปไม่กี่ร้อยหลา

ความแข็งแรงของซีกขวากับซักซ้ายของคุณห่างกันมาก

วอลเตอร์ คอลลินส์ มีฟันห่าง เขาใส่ที่ครอบฟันด้วย