ออ คือ

๑
ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู.
๒
(โบ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.

อ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
เออออ: ก. เห็นด้วย, พลอยเห็นตามไปด้วย, เช่น เขาก็เออออห่อหมกด้วย.
รื้อออก: ทําให้ล้มลงมารื้อลงดึงออกลากออก

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

กำลังเรียกผู้หลักผู้ใหญ่ให้ออกไปข้างนอกอยู่น่ะ

ฉันจะใช้ตำแหน่งฉันแก้ต่างแทนลูกคุณเพื่ออะไรกัน

ถ้าเซริซาวะ เออิซาคุ ต้องทรมานล่ะก็ ผมก็พอใจแล้ว

เฮ้ เวิร์น ดูเหมือนว่า แม่นายจะออกมาขับอีกแล้วนะ

เพราะพวกเธออยู่ที่นี่ก็เขียนใบคำร้องเรื่องขโมย