อิดอ คือ

• ภาษาอิดอ

• อ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
• อิ:     เขา เธอ มัน ชิ หล่อน
• อิด:     ( ถิ่น-อีสาน, พายัพ ) ก. โรยแรง, อ่อนกำลัง, อ่อนแรง.
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• ด:     พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
• ดอ:     ควย จู๋ ไข่ นกเขา เจี๊ยว จ้าวโลก ดอกจำปี น้องชาย กระเจี๊ยว

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

และพร้อมเผชิญความมืดทมิฬ โดยไม่อิดออดหรือเสียใจ

พ่อของท่านได้กดขี่ข่มเหง พวกดรูอิดอย่าไม่หยุดยั้ง

อย่างน้อยก็น่าจะอิดออดพอเป็นพิธีสักหน่อยไม่ได้เหรอ ?

พระเจ้าไม่เคยอิดออดอยู่ในม่านฝักบัวหรอก ซุก

ถ้ำของดรูอิดอยู่ในอาณาจักรของเซ็นเดร็ด

คำอื่น ๆ

1. "อิณะ" คือ
2. "อิด" คือ
3. "อิด ๆ ออด ๆ" คือ
4. "อิด ๆ เอื้อน ๆ" คือ
5. "อิดหนาระอาใจ" คือ
6. "อิดออด" คือ
7. "อิดเอื้อน" คือ
8. "อิดโรย" คือ
9. "อิดๆ ออดๆ" คือ
10. "อิด ๆ เอื้อน ๆ" คือ
11. "อิดหนาระอาใจ" คือ
12. "อิดออด" คือ
13. "อิดเอื้อน" คือ