ฮั่น คือ

น. เรียกชนชาติโบราณกลุ่มใหญ่ที่มีภูมิลำเนาอยู่ในตอนกลางของทวีปเอเชีย. (อ. Hun; ส. หูณ).

ฮ: พยัญชนะตัวที่ ๔๔ เป็นตัวสุดท้ายของพยัญชนะไทย เป็นพวกอักษรต่ำ.
ั: ชั่วคราว
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เขาทำให้สัมพันธภาพของเรากับฮั่นเลวร้ายยิ่งขึ้น

พวกฮั่นยังจำเป็นต้องค้าขายกับพูยอในสินค้าอื่นๆ

เราต้องเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการจู่โจมของฮั่น

ที่จะช่วยเหลือพวกผู้อพยพซึ่งถูกกดขี่โดยพวกฮั่น

ข้าเรียกร้องให้ทหารของพูยอติดอาวุธเหล็กของฮั่น