ฮุบ คือ

สัทอักษรสากล: [hup]การออกเสียง:

ก. งับเอาเข้าไว้ในปาก เช่น ปลาฮุบเหยื่อ, โดยปริยายหมายถึงรวบเอาเป็นของตน เช่น ฮุบที่ดินของรัฐมาเป็นของตน.

ฮ: พยัญชนะตัวที่ ๔๔ เป็นตัวสุดท้ายของพยัญชนะไทย เป็นพวกอักษรต่ำ.
ุ: คําตัดสินสุดท้าย
บ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เงื่อนไขของเราคือการเข้าฮุบ บริษัทในครอบครัวชิน

แลกกันไ้ด้ง่ายเลย ฮุบปาก มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก

ถ้าตอนนี้ฉันถอนตัว เธอคงจะฮุบทุกอย่างเอาไว้เอง

ตั้งแต่ต้น ฉันวางแผนจะฮุบเงินทั้งหมดไว้คนเดียว

เธอพูดด้วยปากของเธอเอง ว่าเธอจะฮุบแฮจูพิกเจอร์