เกยฝั่ง คือ

สัทอักษรสากล: [koēi fang]การออกเสียง:

เก: ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
เกย: ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ย สะกด ว่า แม่เกย หรือ มาตราเกย. ๒ pic018.jpg ( เกย ) น. เกยขนาดเล็กเคลื่อนย้ายไปได้
ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
ฝ: พยัญชนะตัวที่ ๒๙ นับเป็นพวกอักษรสูง.
ฝั่ง: น. ที่ดินริมน้ำเป็นขอบเขตทะเล แม่น้ำ ลำคลอง เป็นต้น.
ั: ชั่วคราว
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เพราะเด็กหนุ่มเพลย์บอยที่มาเกยฝั่งเเค่คนเดียว

เขาอาจจะไปว่ายไปเกยฝั่งเหมือนกับเจ้าก็เป็นได้

" หากรั้งรอลีลาจนพลั้งพลาด ชีวันอาจเกยฝั่งนาวาพาระทม "

และ อ่า ศพครึ่งท่อนผู้หญิง ถูกซัดมาเกยฝั่ง

ฉันไม่ได้ เอิ่ม โดนพัดมาเกยฝั่งหลังจากเรือเกิดอุบัติเหตุ