เกี้ยว คือ

• ๑
  น. เครื่องประดับลักษณะเป็นวงคล้ายพวงมาลัย สำหรับสวมจุก, ราชาศัพท์ว่า พระเกี้ยว; เครื่องประดับที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เกี้ยวลอมพอก เกี้ยวชฎา; ผ้าคาดพุงสำหรับขุนนาง เรียกว่า ผ้าเกี้ยว เช่น เกี้ยวลาย คือผ้าคาดพุงที่มี+모두 보이기...ลาย (บางทีเข้าใจกันว่าเป็นผ้านุ่งอย่างหนึ่ง).
  ก. รัด, พันแน่น, ติดแน่น, เช่น เพราะประพฤติมันเกี้ยว เกี่ยงร้ายแกมดี. (โลกนิติ); พูดให้รักในเชิงชู้สาว, พูดแทะโลม, พูดเลียบเคียงเพื่อให้สมปรารถนา.
  ๒
  น. คานหามของจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).

• เก:     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• กี:     ดู กาบกี้ .
• กี้:     น. เวลาที่ล่วงไปหยก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เมื่อ เมื่อแต่ หรือ เมื่อตะ เป็น เมื่อกี้ เมื่อแต่กี้ เมื่อตะกี้ หรือ เมื่อกี๊ เมื่อแต่กี๊ เมื่อตะกี๊.
• ี:     สีน้ําตาลแดง ตําแหน่งประธานาธิบดี ดินเหนียวสีน้ําตาลแดงใช้ในการปั้น โจมตีทางอากาศอย่างรวดเร็วและรุนแรง
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• ย:     พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

เขามากับแค่คนหามเกี้ยวและผู้รับใช้เพียงคนเดียว

มีผู้ชายเยอะแยะกำลังเข้าแถว มาเกี้ยวพาราสีอาจอง

แล้วเกี้ยวของทางการ องค์ชายกวางเพียงเป็นผู้ดูแล

เกี้ยวของพระมเหสีมุ่งหน้าไป เคียงซองจอนงั้นหรือ

มันเป็นบาป สำหรับผู้บริจากที่เพิ่งนั่งเกี้ยวมา

คำอื่น ๆ

1. "เกี่ยวแฝกมุงป่า" คือ
2. "เกี่ยวโยง" คือ
3. "เกี่ยวไว้กับ" คือ
4. "เกี้ยมอี๋" คือ
5. "เกี้ยมไฉ่" คือ
6. "เกี้ยวคอไก่" คือ
7. "เกี้ยวนวม" คือ
8. "เกี้ยวประทีป" คือ
9. "เกี้ยวพา" คือ
10. "เกี้ยมอี๋" คือ
11. "เกี้ยมไฉ่" คือ
12. "เกี้ยวคอไก่" คือ
13. "เกี้ยวนวม" คือ