เกเร คือ

สัทอักษรสากล: [kē rē]การออกเสียง:

ว. เกกมะเหรก, มีนิสัยเป็นพาล ชอบแกล้งชอบรังแกและเอาเปรียบเขา, มักใช้เข้าคู่กับคำ พาล เป็น พาลเกเร.

เก: ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

แต่พวกทาร์เกเรียนครึ่งหนึ่ง ก็เป็นบ้าใช่ไหมเล่า

เราจะไปพบแม่ของหลาน ที่พรมแดนบัลเกเรียตอนเที่ยง

แต่ จอห์น แมคฟาเด้นก่อนหน้านั้นเขาไม่ใช่เด็กเกเร

ข้าจะไม่มีประโยชน์อันใด ต่อแดเนอรีส ทาร์เเกเรียน

หากกล่าวว่าตระกูลทาเกเรียน นั้นเคยเป็นผู้พิชิต