เก๋า คือ

สัทอักษรสากล: [kao]การออกเสียง:

น. ชื่อปลาทะเลหลายชนิดในวงศ์ Serranidae ที่มีสีต่าง ๆ เป็นแต้ม ด่าง ดวง ลาย หรือจุดประคล้ำทึบ เช่น ตุ๊กแก (Epinephelus salmoides) หมอทะเล (Promicrops lanceolatus).

เก: ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
เก๋: ว. งามเข้าที.
ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
ก๋า: ๑ ( ปาก ) ว. อาการที่ทำท่าว่าเก่ง เช่น ยืนก๋า เต้นก๋า. ๒ ดู หมอช้างเหยียบ .

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เป็นคนเล่นแซ็กโซโฟนได้เก๋ามากอย่าลืมหล่ะ โอ เฮ้ ..

ฉันคาดว่า พัคเกอร์แมนรุ่นเก๋า จะอร่อยเหมือนกันนะ

ฉันไม่คิดว่าแก่ขนาดนี้แล้วนายยังจะเก๋าอยู่อีก

ฉันว่าดูดเนื้อหน่อยจะได้อัพความเก๋าเวลาออกลุย

เฮ้นี้มันอะไรกันวะ เจ้านาย ที่นี้ฉันก็เก๋าพอตัวนะ