เงี่ยง คือ

สัทอักษรสากล: [ngīeng]การออกเสียง:

๑
น. กระดูกแหลมของปลาบางชนิด เช่น ปลากระเบนมีเงี่ยงที่โคนหาง หรือปลาดุกมีเงี่ยงที่ครีบอก, แง่ของสิ่งของบางอย่าง มีรูปหยักตอนปลายเช่นเบ็ดหรือลูกศร.
๒
(ถิ่น-อีสาน) น. กระโถน.

เงี่ย: ก. เอียง, ตะแคง, ในคำว่า เงี่ยหู.
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
ี: สีน้ําตาลแดง ตําแหน่งประธานาธิบดี ดินเหนียวสีน้ําตาลแดงใช้ในการปั้น โจมตีทางอากาศอย่างรวดเร็วและรุนแรง
ี่: ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
ยง: ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

สามารถสแนปเงี่ยงสองสายเข้าด้วยกันจึงเหมาะสำหรับการจัดโต๊ะนั่งยืน

มันคือเงี่ยงจากหางสแลชเชอร์

ลงเงี่ยงของทอมและ ฮักทันที

ครีบเงี่ยงที่กระดูกสันหลังของพวกเขาอาจทำให้เกิดบาดแผลลึกและเจ็บปวดถ้ามนุษย์เหยียบลงไปบนปลาพวกนี้ .

กระเบนที่ว่ายน้ำอย่างสง่างาม ประดุจนกที่โบยบินบนท้องฟ้า ปลาที่รักสงบชนิดนี้ป้องกันตัวด้วยเงี่ยงพิษแหลมคมที่โคนหาง